35
فرهنگ‌ نامه مرثيه‌سرايي و عزاداري سيدالشهدا عليه السلام

نه به خدا سوگند كه نه بسان ذلت زدگان ، دست ذلت به دست خود كامگان خواهم داد و نه بسان بردگان پا به فرار خواهم نهاد (من به پروردگار خويش وپروردگار شما پناه مى‏برم از اينكه مرا سنگباران نماييد) . (من از شرارت هر عنصر حق ناپذير ومتكبرى كه به روز حساب ايمان نمى‏آورد به پروردگار خود وشما پناه مى‏برم) .
بنا بر اين هر گزارشى از تاريخ عاشورا كه حاكى از پذيرش ذلت توسط آن حضرت است ، دروغ و ساخته و پرداخته دشمنان اوست مانند آن چه گزارش شده كه فرموده :
اِختاروا مِنّي خِصالاً ثَلاثاً : إمّا أن أرجِعَ إلَى المَكانِ الَّذي أقبَلتُ مِنهُ ، وإمّا أن أضَعَ يَدي في يَدِ يَزيدَ بنِ مُعاوِيَةَ ، فَيَرى‏ فيما بَيني وبَينَهُ رَأيَهُ ، وإمّا أن تُسَيِّروني إلى‏ أيِّ ثَغرٍ مِن ثُغورِ المُسلِمينَ شِئتُم ، فَأَكونَ رَجُلاً مِن أهلِهِ ، لي ما لَهُم ، وعَلَيَّ ما عَلَيهِم .1
يكى از سه پيشنهاد مرا بپذيريد:يا به همان جايى كه از آنجا آمده‏ام بازگردم و يا دستم را در دست يزيد بن معاويه بگذارم و ميان من و خود حكم كند و يا مرا به هر يك از مرزهاى مسلمانان كه مى‏خواهيد بفرستيد و من هم مانند يكى از ساكنان همانجا شوم با همان وظايف و حقوق.

يا آن چه كتاب نور العين به آن حضرت نسبت داده كه وقتى شمر

1.تاريخ الطبرى : ج ۵ ص ۴۱۳. نيز ، ر . ك : دانش‏نامه امام حسين عليه السلام : فصل يكم : ديدار امام و ابن سعد ميان دو لشكر .


فرهنگ‌ نامه مرثيه‌سرايي و عزاداري سيدالشهدا عليه السلام
34

وهَيهاتَ مِنّا الذِّلَّةُ ، يَأبَى اللَّهُ لَنا ذلِكَ ورَسولُهُ وَالمُؤمِنونَ ، وحُجورٌ طابَت ، وحُجورٌ طَهُرَت ، واُنوفٌ حَمِيَّةٌ ونُفوسٌ أبِيَّةٌ ، مِن أن تُؤثَرَ طاعَةُ اللِّئامِ عَلى‏ مَصارِعِ الكِرامِ .1
هان ! خوانده شده ، پسر خوانده شده ، مرا ميان دو چيز قرار داده است : شمشير و خوارى . خوارى از ما دور است و خداوند ، آن را براى ما نمى‏پذيرد ، و نيز پيامبرش و مؤمنان و دامن‏هايى پاك و پاكيزه و جان‏هايى غيرتمند و خوددار كه اطاعت از لئيمان را بر مرگى كريمانه ، مقدّم نمى‏دارند .
و نيز در پاسخ به كسانى كه به او گفتند :
لا نُخَلّيكَ حَتّى‏ تَضَعَ يَدَكَ في يَدِ عُبَيدِ اللَّهِ بنِ زِيادٍ .
تو را رها نخواهيم ساخت تا دست در دست عبيد اللَّه بن زياد نگذارى .

فرمود :
لا وَاللَّهِ ، لا اُعطي بِيَدي إعطاءَ الذَّليلِ ، ولا أفِرُّ فِرارَ العَبيدِ ، (إِنِّى عُذْتُ بِرَبِّى وَ رَبِّكُمْ أَن تَرْجُمُونِ) 2(إِنِّى عُذْتُ بِرَبِّى وَ رَبِّكُم مِّن كُلِ‏ّ مُتَكَبِّرٍ لَّا يُؤْمِنُ بِيَوْمِ الْحِسَابِ) 3 .4

1.الملهوف : ص ۱۵۵ ، الاحتجاج : ج ۲ ص ۹۷. نيز ، ر . ك : دانش‏نامه امام حسين عليه السلام : بخش هفتم / فصل دوم : احتجاج‏هاى امام در برابر سپاه كوفه .

2.دخان : آيه ۲۰ .

3.غافر : آيه ۲۷ .

4.مثير الأحزان : ص ۵۱. نيز ، ر . ك : دانش‏نامه امام حسين عليه السلام : بخش دوم / فصل چهارم : شايستگى‏هاى مكارم اخلاقى امام حسين عليه السلام / عزت نفس .

  • نام منبع :
    فرهنگ‌ نامه مرثيه‌سرايي و عزاداري سيدالشهدا عليه السلام
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1387
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 99806
صفحه از 133
پرینت  ارسال به