آميخته از درست و نادرست دارند، فراوان به نظر رسد، اما پىيابى جريان نقل آنها، پژوهشگر را به تعداد انگشت شمارى از منابع مشخّص مىرساند كه سرچشمه ورود اين ادبيات تخيّلى و بدون پشتوانه تاريخى به جريان گزارش دهنده حماسه كربلا هستند.
محققان اين مجموعه با بررسى صدها گزارش و مأخذيابى مرحله به مرحله هر يك از نقلها، اين چند كتاب معدود را شناسايى كرده و ساختار و ضعفهاى آنها را گوشزد كردهاند. اين بدان معنا نيست كه همه مطالب اين كتابها نادرست و تحريف شده است، چه در اين كتابها، گزارشهاى معتبر از كتابهاى كهن و اصلى تاريخ و سيره نيز نقل شده است. مقصود ما آن است كه بسيارى از گزارشهاى نادرست و يا بدون منبع و پشتوانه تاريخى در اين كتابها يافت مىشود ، كه برخى با عملكرد و سيره رفتارى امام حسين عليه السلام و اهل بيت گراميش ناسازگار است و برخى تنها احتمال وجودشان در منابع به ما نرسيده مىرود ، وبدين جهت مطالب اينگونه كتابها بدون ارزيابى قابل استناد نيستند، اين منابع عبارتاند از:
1. مقتل منسوب به ابومخنف
ابو مخنف ، لوط بن يحيى بن سعيد ، در گذشته به سال 158 هجرى قمرى ، از مورّخان مورد اعتماد و از اصحاب امام صادق عليه السلام است ، او به احتمال فراوان شيعه و مقبول مورّخان فريقين است و از اين رو
