امام علی علیه السلام
إذا رَأى أحَدُكُمُ المُنكَرَ و لَم يَستَطِعْ أن يُنكِرَهُ بِيَدِهِ و لِسانِهِ و أنكَرَهُ بِقَلبِهِ، و عَلِمَ اللّهُ صِدقَ ذلكَ مِنهُ، فقَد أنكَرَهُ.
هر يك از شما كه كار زشت را ببيند و نتواند با دست و زبان خويش به آن اعتراض كند، ولى در دل انكارش كند و خدا بداند كه راست مى‌گويد، وى آن زشت كارى را انكار كرده است.
غرر الحكم : ح4152.
آیا با برهان عقلی می توان نشان داد که مراد از «صادقین» در آیه صادقین، اهل بیت(ع) است؟
آیا روایتی آیه صادقین را به اهل بیت(ع) ربط می دهد؟
