امام هادی علیه السلام
الإمامُ بَعدي الحسَنُ ، وبعدَ الحسنِ ابنُه القائمُ ، الّذي يَملأُ الأرضَ قِسْطا وعدلاً كما مُلِئتْ جَورا وظُلما .
امام پس از من، حسن است و پس از حسن فرزندش قائم؛ همو كه زمين را پر از عدل و داد مى كند، همچنان كه از بيدادگرى و ستم پر شده است .
بحار الأنوار : 50 / 239 / 4
آیۀ 81 سورۀ بقره دربارۀ عذاب گناهکارانی است که خطا و گناهشان بر جان آنان چیره شود. ویژگی عذاب آنها ...
از مهم ترين رويدادهاى تاريخ تشيّع، مهاجرت اعراب اشعرى در سال ۸۲ هـ.ق . از كوفه به قم است. ۱ ...
شناخت اشعریان و تبلور آنان در نقاط مختلف دنیا و نقش آنها در ترویج تشیع و معرّفى خدمات آنان در ...