امام علی علیه السلام
...قَلَّ يا رَسولَ اللّهِ عَن صَفِيَّتِكَ صَبري وعَفا عَن سَيِّدَةِ نِساءِ العالَمينَ تَجَلُّدي، إلّا أنَّ لي فِي التَّأَسِّي بِسُنَّتِكَ في فُرقَتِكَ مَوضِعَ تَعَزٍّ ،.. .
«... اى پيامبر خدا! شكيبم در سوگ محبوبه ات، اندك گشته و طاقتم در غم از دست دادن بانوى زنان عالم، از كف رفته است؛ امّا تأسّى به سنّت تو در [ غم ]فراقت، تسلّى بخش هر مصيبتى است.»
الكافي: ج 1 ص 458 ح 3
پرسش كردن وسيله پوشاندن عيب هاست، و انسان از خودراضى، دشمنان او فراوانند
خودستایی یکی از صفات ناشایست است. چگونه است که گاه آن حضرت از خود ستایش کرده است؟
