امام علی علیه السلام
(النبی ص) كانَ دائِمَ البِشرِ، سَهلَ الخُلُقِ، لَيِّنَ الجانِبِ لَيسَ بِفَظٍّ ولا غَليظٍ ولا صَخَّابٍ ولا فَحَّاشٍ ولا عَيَّابٍ ولا مَزّاحٍ ولا مَدَّاحٍ، يَتَغافَلُ عَمَّا لا يَشتَهي، فَلا يُؤيِسُ مِنهُ، ولا يُخَيِّبُ فيهِ مُؤَمِّليهِ .
(پیامبر اکرم ص) پيوسته،خوش رو و ملايم و خوش برخورد بود .سختگير و خشن، داد و فريادكن و بد زبان نبود. عيبجويى نمىكرد. خيلى شوخى نمىكرد، و از كسى خيلى تعريف نمىنمود. در مقابل آنچه دوست نمىداشت، خود را به غفلت مىزد و به روى خود نمىآورد. كسى از وى نااميد نمىشد و آرزومندانش، محروم نمىشدند.
عيون أخبار الرضا : ج 1 ص 316 ح 1
این شرح در بیان احوال راویانی است که در مشیخه کتاب من لا یحضر به آنها طریق ذکر شده است. ...
این کتاب در واقع جلد چهاردهم روضة المتقین است. اما موضوع مستقل و در شرح مشیخه ی من لا یحضره ...