امام صادق علیه السلام
إنَّ السَّماءَ بَكَت عَلَى الحُسَينِ بنِ عَلِيٍّ عليه السلام ويَحيَى بنِ زَكَرِيّا عليه السلام ، ولَم تَبكِ عَلى أحَدٍ غَيرِهِما. قُلتُ: وما بُكاؤُها؟ قالَ: مَكَثوا أربَعينَ يَوما تَطلُعُ الشَّمسُ بِحُمرَةٍ وتَغيبُ بِحُمرَةٍ .
«آسمان بر حسينبنعلى و يحيى بن زكريّا گريست و براى هيچكس جز اين دو گريه نكرد». گفتم: گريهاش چگونه بود؟ فرمود: «چهل روز خورشيد با سرخى بر مردم طلوع مىكرد و با سرخى غروب مىنمود» .
كامل الزيارات : ص 186 ح 260
شرح و توضیح خطبه قاصعه (یکی از بزرگترین خطبههای) نهجالبلاغه. فراهم آمده از درسهای اخلاق مرحوم آیت الله مصباح یزدی، ...
صفات کبیر و متکبر خداوند، در لغت و قرآن و حدیث به چه معناست؟
مشکات هدایت (85)
مشکات هدایت (56)
از صفات خداوند