امام باقر علیه السلام
كانَ عَلِيٌّ عليه السلام إذا صَلَّى الفَجرَ لَم يَزَل مُعَقِّبا إلى أن تَطلُعَ الشَّمسُ، فَإِذا طَلَعَتِ اجتَمَعَ إلَيهِ الفُقَراءُ وَالمَساكينُ وغَيرُهُم مِنَ النّاسِ، فَيُعَلِّمُهُمُ الفِقهَ وَالقُرآنَ، وكانَ لَهُ وَقتٌ يَقومُ فيهِ مِن مَجلِسِهِ ذلِكَ .
هنگامى كه على عليه السلام نماز صبح به جا مىآورد، در حال تعقيب نماز بود تا خورشيد طلوع مىكرد. هنگام طلوع خورشيد، تهى دستان و مستمندان و ديگر قشرهاى مردم، نزد او جمع مىشدند و او به آنان، دين شناسى و قرآن مىآموخت و در ساعتى خاص، از اين جلسه برمىخاست.
شرح نهج البلاغة : ج 4 ص 109
حافظ، متکلّم، مفسّر و همچنین از بزرگ ترین محدّثان اهل سنّت و نگارنده یکی از صحاح ششگانه است.
این پژوهش می کوشد با بازنگری معیار های بخاری، به نقد و بررسی شروط راویان-یعنی صحابی عادل، ایمان داشتن، راست ...
پس از رحلتِ پيامبر اکرم ، در جانشينيِ سياسي و مرجعيت علمي و دينيِ آن حضرت ، بین مسلمانان اختلاف ...