امام باقر علیه السلام
كانَ عَلِيٌّ عليه السلام إذا صَلَّى الفَجرَ لَم يَزَل مُعَقِّبا إلى أن تَطلُعَ الشَّمسُ، فَإِذا طَلَعَتِ اجتَمَعَ إلَيهِ الفُقَراءُ وَالمَساكينُ وغَيرُهُم مِنَ النّاسِ، فَيُعَلِّمُهُمُ الفِقهَ وَالقُرآنَ، وكانَ لَهُ وَقتٌ يَقومُ فيهِ مِن مَجلِسِهِ ذلِكَ .
هنگامى كه على عليه السلام نماز صبح به جا مىآورد، در حال تعقيب نماز بود تا خورشيد طلوع مىكرد. هنگام طلوع خورشيد، تهى دستان و مستمندان و ديگر قشرهاى مردم، نزد او جمع مىشدند و او به آنان، دين شناسى و قرآن مىآموخت و در ساعتى خاص، از اين جلسه برمىخاست.
شرح نهج البلاغة : ج 4 ص 109
بر پایه مقدّمه کتاب منلایحضرهالفقیه، پشتوانه شیخ صدوق برای تدوین کتابی که به صحّت و صدور روایاتش از معصومان علیهم ...
متن مشیخه کتاب من لا یحضره الفقیه، با حاشیه هایی شامل شرح حال و تعلیق بر راویانی که در این ...
شیخ صدوق در کتاب من لایحضره الفقیه، برای اختصار در سند، اوایل اسناد اغلب روایات را حذف نموده است و ...