امام صادق علیه السلام
إنَّ السَّماءَ بَكَت عَلَى الحُسَينِ بنِ عَلِيٍّ عليه السلام ويَحيَى بنِ زَكَرِيّا عليه السلام ، ولَم تَبكِ عَلى أحَدٍ غَيرِهِما. قُلتُ: وما بُكاؤُها؟ قالَ: مَكَثوا أربَعينَ يَوما تَطلُعُ الشَّمسُ بِحُمرَةٍ وتَغيبُ بِحُمرَةٍ .
«آسمان بر حسينبنعلى و يحيى بن زكريّا گريست و براى هيچكس جز اين دو گريه نكرد». گفتم: گريهاش چگونه بود؟ فرمود: «چهل روز خورشيد با سرخى بر مردم طلوع مىكرد و با سرخى غروب مىنمود» .
كامل الزيارات : ص 186 ح 260
همین تو را بس!
یکی از پرحجمترین محورهای موجود در دعاهای مأثور، «درخواستِ حاجت» و «پناهبردن» است. آنچه مورد درخواست معصومان قرار گرفته، ذیل ...
حفظ کرامت انسان به عنوان حق طبیعی، مبنای اصلی آموزههای دینی است. نادیده گرفتن این حق، مانع کمال انسان است. ...
جرعه (38)