امام علی علیه السلام
المُنتَظِرُ لأِمرِنا كَالمُتَشَحِّطِ بِدَمِهِ في سَبيلِ اللّهِ ؛
آن كه منتظر فرج ما است، همچون كسى است كه در راه خدا در خون خود تپيده باشد.
كمال الدّين ، ص ۶۴۵
آیا اهل بیت(ع) با بدعت دگرگونی در جهر بسمله در نماز، مقابله کرده اند؟
سنّت جهر به «بسمله» در نماز، چگونه دگرگون شد؟
در نماز جهر به «بَسمَله» در سنّت نبوى(ص) چگونه بوده است؟
در نماز سنّت جهر به «بَسمَله» ، در عمل صحابه چگونه بوده است؟