امام باقر علیه السلام
كانَ عَلِيٌّ عليه السلام إذا صَلَّى الفَجرَ لَم يَزَل مُعَقِّبا إلى أن تَطلُعَ الشَّمسُ، فَإِذا طَلَعَتِ اجتَمَعَ إلَيهِ الفُقَراءُ وَالمَساكينُ وغَيرُهُم مِنَ النّاسِ، فَيُعَلِّمُهُمُ الفِقهَ وَالقُرآنَ، وكانَ لَهُ وَقتٌ يَقومُ فيهِ مِن مَجلِسِهِ ذلِكَ .
هنگامى كه على عليه السلام نماز صبح به جا مىآورد، در حال تعقيب نماز بود تا خورشيد طلوع مىكرد. هنگام طلوع خورشيد، تهى دستان و مستمندان و ديگر قشرهاى مردم، نزد او جمع مىشدند و او به آنان، دين شناسى و قرآن مىآموخت و در ساعتى خاص، از اين جلسه برمىخاست.
شرح نهج البلاغة : ج 4 ص 109
نشست علمی «مقایسه مواجهه کلینی و صدوق با اعتزال گرایی در قرن چهارم» در دانشگاه قرآن و حدیث برگزار می ...
آیۀ 81 سورۀ بقره دربارۀ عذاب گناهکارانی است که خطا و گناهشان بر جان آنان چیره شود. ویژگی عذاب آنها ...
نصرالله حکمت هماکنون در حال ترجمه «نهجالبلاغه» است چرا که وی معتقد است ترجمههای ما از نهجالبلاغه تحت تاثیر شرح ...