امام رضا علیه السلام
لا يَكونُ ما تَمُدّونَ إلَيهِ أعناقَكُم حَتّى تُمَيَّزوا وتُمَحَّصوا، فَلا يَبقَى مِنكُم إلاَّ القَليلُ، ثُمَّ قَرأَ «الم * أَحَسِبَ النَّاسُ أَن يُتْرَكُوا أَن يَقُولُوا ءَامَنَّا وَ هُمْ لاَ يُفْتَنُونَ» .
«آنچه به سويش گردن مىكشيد [و منتظرش هستيد]، واقع نخواهد شد تا آن كه غربال و تصفيه شويد، چنان كه از شما جز اندكى باقى نمىماند» و سپس اين آيه را خواند: «الف، لام، ميم. آيا مردم پنداشتند كه تا گفتند ايمان آورديم، رها مىشوند و مورد آزمايش قرار نمىگيرند؟».
الإرشاد : ج2 ص375
پس از شهادت امام رضا(علیه السلام) در سال ۲۰۳ هـ ق، مأمون به بغداد عزيمت نمود و به خاطر عوض ...
آیا رؤیای نسبت داده شده به اُمّ الفضل پیش از ولادت امام حسین(ع) پذیرفتنی است؟
برخی از منابع تاریخی ، شبیه رؤیای اُمّ اَیمن را به اُمّ فضل ، همسر عبّاس بن عبد المطّلب ، ...