امام رضا علیه السلام
لا يَكونُ ما تَمُدّونَ إلَيهِ أعناقَكُم حَتّى تُمَيَّزوا وتُمَحَّصوا، فَلا يَبقَى مِنكُم إلاَّ القَليلُ، ثُمَّ قَرأَ «الم * أَحَسِبَ النَّاسُ أَن يُتْرَكُوا أَن يَقُولُوا ءَامَنَّا وَ هُمْ لاَ يُفْتَنُونَ» .
«آنچه به سويش گردن مىكشيد [و منتظرش هستيد]، واقع نخواهد شد تا آن كه غربال و تصفيه شويد، چنان كه از شما جز اندكى باقى نمىماند» و سپس اين آيه را خواند: «الف، لام، ميم. آيا مردم پنداشتند كه تا گفتند ايمان آورديم، رها مىشوند و مورد آزمايش قرار نمىگيرند؟».
الإرشاد : ج2 ص375
کاربست هنرسازه التفات توجه خواننده را به کلام و زیباییهای آن جلب مینماید و یکی از مؤلفههای انسجام در خطبههای ...
وجود صنایع ادبی اعم از اصطلاحات و مجازها در متون، هر چند مایۀ شیرینی و زیبایی کلام است، اما گاه ...
صنعت مبالغه به عنوان یک آرایۀ ادبی به شیوههای مختلف در کلام خدای متعال و امامان معصوم علیهم السلام به ...