امام باقر علیه السلام
كانَ عَلِيٌّ عليه السلام إذا صَلَّى الفَجرَ لَم يَزَل مُعَقِّبا إلى أن تَطلُعَ الشَّمسُ، فَإِذا طَلَعَتِ اجتَمَعَ إلَيهِ الفُقَراءُ وَالمَساكينُ وغَيرُهُم مِنَ النّاسِ، فَيُعَلِّمُهُمُ الفِقهَ وَالقُرآنَ، وكانَ لَهُ وَقتٌ يَقومُ فيهِ مِن مَجلِسِهِ ذلِكَ .
هنگامى كه على عليه السلام نماز صبح به جا مىآورد، در حال تعقيب نماز بود تا خورشيد طلوع مىكرد. هنگام طلوع خورشيد، تهى دستان و مستمندان و ديگر قشرهاى مردم، نزد او جمع مىشدند و او به آنان، دين شناسى و قرآن مىآموخت و در ساعتى خاص، از اين جلسه برمىخاست.
شرح نهج البلاغة : ج 4 ص 109
کتاب "اخلاق فضیلت در آینه عقل و دین" تألیف حجت الاسلام دکتر هادی صادقی و حجت الاسلام دکتر سیدمحمدباقر میرصانع، ...
فضیلتگرایی، از باسابقهترین نظریههای اخلاقی است که در دهههای اخیر بار دیگر توجه فیلسوفان اخلاق را به خود جلب کرده ...
با نظر به اهمیت جایگاه خانواده در تعلیم و تربیت، پذیرش این مسئله که هنوز این نهاد مقدس به کارکردهای ...