امام باقر علیه السلام

في قَولِهِ تَعالى: «إِنَّ الَّذِينَ اتَّقَوْاْ إِذَا مَسَّهُمْ طَائِفٌ مِّنَ الشَّيْطَانِ تَذَكَّرُواْ فَإِذَا هُم مُّبْصِرُونَ» : إذا ذَكَّرَهُمُ الشَّيطانُ المَعاصِيَ وحَمَلَهُم عَلَيها، يَذكُرونَ اللّهَ فَإِذا هُم مُبصِرونَ.

در باره اين سخن خداوند متعال: «در حقيقت، كسانى كه [از خدا] پروا دارند، چون وسوسه‌اى از جانب شيطان بديشان رسد، بى‌درنگ، [خدا را] به ياد مى‌آورند و آن‌گاه، بينا مى‌شوند» ـ : هر گاه شيطان، آنان را به ياد گناهان بيندازد و بر [انجام دادن] آنها وادارشان سازد، خدا را ياد مى‌كنند و آن‌گاه، بينا مى‌شوند.