امام رضا علیه السلام
لا يَكونُ ما تَمُدّونَ إلَيهِ أعناقَكُم حَتّى تُمَيَّزوا وتُمَحَّصوا، فَلا يَبقَى مِنكُم إلاَّ القَليلُ، ثُمَّ قَرأَ «الم * أَحَسِبَ النَّاسُ أَن يُتْرَكُوا أَن يَقُولُوا ءَامَنَّا وَ هُمْ لاَ يُفْتَنُونَ» .
«آنچه به سويش گردن مىكشيد [و منتظرش هستيد]، واقع نخواهد شد تا آن كه غربال و تصفيه شويد، چنان كه از شما جز اندكى باقى نمىماند» و سپس اين آيه را خواند: «الف، لام، ميم. آيا مردم پنداشتند كه تا گفتند ايمان آورديم، رها مىشوند و مورد آزمايش قرار نمىگيرند؟».
الإرشاد : ج2 ص375
همین تو را بس!
یکی از پرحجم‌ترین محورهای موجود در دعاهای مأثور، «درخواستِ حاجت» و «پناه‌بردن» است. آنچه مورد درخواست معصومان قرار گرفته، ذیل ...
حفظ کرامت انسان به عنوان حق طبیعی، مبنای اصلی آموزههای دینی است. نادیده گرفتن این حق، مانع کمال انسان است. ...
جرعه (38)
