الإمام الباقر علیه السلام

إنَّ اللّهَ عز و جل خَلَقَ المُؤمِنينَ مِن طينَةِ الجِنانِ وأجرى فيهِم من ريحِ روحِهِ ؛ فَلِذلِكَ المُؤمِنُ أخُو المُؤمِنِ لِأَبيهِ وأُمِّهِ ، فَإِذا أصابَ روحا مِن تلكَ الأَرواحِ في بَلَدٍ مِنَ البُلدانِ حُزنٌ حَزِنَت هذِهِ لِأَنَّها مِنها .

خداوند عز و جل مؤمنان را از گِل بهشت آفريد و از نسيم روح خود ، در آن روان ساخت . به همين دليل ، مؤمن ، برادر پدرى و مادرىِ مؤمن است. پس هر گاه در شهرى از شهرها به يكى از آن روح ها اندوهى برسد ، ديگر روح ها اندوهگين مى شوند ؛ چون او از آنهاست» .