الإمام الصادق علیه السلام

قَد يَكونُ حُبٌّ فِي اللّهِ و رَسولِهِ، و حُبٌّ فِي الدُّنيا فَما كانَ فِي اللّهِ ورَسولِهِ فَثَوابُهُ عَلَى اللّهِ و ما كانَ فِي الدُّنيا فَلَيسَ بِشَيءٍ .

گاهى دوستى براى خدا و پيامبر اوست و [گاهى] براى دنيا. آنچه براى خدا و پيامبرش باشد، ثواب آن بر عهده خداست و آنچه براى دنيا باشد، ارزشى (ثوابى) ندارد.