امام حسین علیه السلام
ـ حينَ قُتِلَ ابنُهُ عَلِيٌّ الأَكبَرُ ـ: اللّهُمَّ دَعَونا لِيَنصُرونا فَخَذَلونا وقَتَلونا ، اللّهُمَّ فَاحبِس عَنهُم قَطرَ السَّماءِ ، وَامنَعهُم بَرَكاتِ الأَرضِ ، فَإِن مَتَّعتَهُم إلى حينٍ ، فَفَرِّقهُم شِيَعا ، وَاجعَلهُم طَرائِقَ قِدَدا ، ولا تُرضِ الوُلاةَ عَنهُم أبَدا .
ـ از امام حسين عليه السلام (هنگامى كه فرزندش على اكبر كشته شد) ـ: خداوندا! كوفيان، ما را فرا خواندند تا يارىمان كنند؛ امّا ما را وا نهادند و كُشتند. خداوندا! بارانِ آسمان را از ايشان باز دار و بركتهاى زمين را از ايشان دريغ كن و اگر تا مدّتى [از زندگى] برخوردارشان ساختى، آنان را پراكنده ساز و دچار اختلافشان بگردان و هيچ گاه زمامداران را از ايشان، خشنود مكن .
الطبقات الكبرى (الطبقة الخامسة من الصحابة) : ج 1 ص 471 .
كسانى كه مورد دعای اهل بیت(ع) قرار گرفتند؟
آداب كلّى زيارت اهل بيت(ع)
استمرار حيات اهل بيت(ع)
مبادى علم امام
جايگاه سنّت در حوزه معرفت دينى
امامت اهل بیت(ع)
مژده خلافت اهل بیت(ع)
ارتباط آیه صلوات با اهل بیت(ع)
اهل بیت(ع) و آیه وراثت کتاب
اهل ذکر و علمای یهود و نصارا
اهل بیت(ع) مصادیق اهل ذکر
معيار اهل بيت(ع) در انتخاب لباس
سيره پيامبر(ص) و اهل بيت(ع) در انتخاب لباس
تأویل شجره طیبه