امام علی علیه السلام
لا يَنبَغي لِلعَبدِ أن يَثِقَ بِخَصلَتَينِ : العافِيَةِ و الغِنى ، بَينا تَراهُ مُعافى إذ سَقِمَ، و بَينا تَراهُ غَنِيّا إذ افتَقَرَ .
بنده را نسزد كه به دو چيز اعتماد كند: عافيت و توانگرى، زيرا در حالى كه او را سالم مى بينى، ناگهان بيمار مى شود و در حالى كه توانگرش مى بينى ناگهان به فقر دچار مى گردد.
نهج البلاغة : الحكمة 426.
روش شناسى مهدويّت پژوهى در غرب
ادوار تاريخى و رويكردهای مستشرقان در باره مهدویت
ادوار تاريخى و رويكردهای مستشرقان در مورد مهدویت
مهدويّت در مطالعات يهودى - اسرائيلى
مهدويّت در مطالعات آمريكايى
مهدويّت در مطالعات اروپايى
اهل سنت و تواتر روایات حضرت مهدی(ع)
روايات مهدوى در منابع روايى اهل سنت
مهدويّت از نگاه اهل سنّت
منجى در اديان چينى
