امام علی علیه السلام
مَكانُ القَيِّمِ بِالأَمرِ مَكانُ النِّظامِ مِنَ الخَرَزِ يَجمَعُهُ وَيَضُمُّهُ، فَإِنِ انقَطَعَ النِّظامُ تَفَرَّقَ الخَرَزُ وذَهَبَ، ثُمَّ لَم يَجتَمِع بِحَذافيرِهِ أبَدا.
جايگاه زمامدار، جايگاه رشته در مهرههاست كه آنها را به هم مىپيوندد، به طورى كه اگر رشته بگسلد، مهرهها نيز پراكنده مىشوند و ديگر هيچ گاه همه آنها جمع نمىشوند.
نهج البلاغة : الخطبة 146
آسان تر بودنِ كار خير
دعوت به مطلقِ «خير» و «معروف»
داورىِ فطرت هاى پاك در مورد خیر و شر
نياز عقل و فطرت به وحى در تشخیص خیر و شر
فطرى بودن شناخت خير و شر