1817
سَفَرُ الآخِرَةِ
۸۸۰۷.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :مَن تَذَكَّرَ بُعدَ السَّفَرِ استَعَدَّ . ۱
۸۸۰۸.عنه عليه السلام :قامَ فينا رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله خَطيبا فقالَ : يا أيُّها الناسُ ، إنّكُم في دارِ هُدنَةٍ ، و أنتُم على ظَهرِ سَفَرٍ ، السَّيرُ بِكُم سَريعٌ ، فَأعِدُّوا الجَهازَ لِبُعدِ المَسافَةِ . ۲
۸۸۰۹.عنه عليه السلام :آهِ مِن قِلَّةِ الزادِ ، و طُولِ الطَّريقِ ، و بُعدِ السَّفَرِ ، و عَظيمِ المَورِدِ! ۳
۸۸۱۰.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :قامَ أبُو ذَرٍّ رحمه الله عِندَ الكَعبَةِ فقالَ : أنا جُندَبُ بنُ سَكَنٍ ، فاكتَنَفَهُ الناسُ فقالَ : لَو أنَّ أحَدَكُم أرادَ سَفَرا لاَتَّخَذَ فيهِ مِنَ الزادِ ما يُصلِحُهُ ، فَسَفَرُ يَومِ القِيامَةِ أ ما تُرِيدُونَ فيهِ ما يُصلِحُكُم ؟ ! فقامَ إلَيهِ رجُلٌ فقالَ : أرشِدْنا ، فقالَ : صُمْ يَوما شَديدَ الحَرِّ للنُّشُورِ ، و حُجَّ حَجَّةً لِعَظائمِ الاُمُورِ ، و صَلِّ رَكعتَينِ في سَوادِ الليلِ لِوَحشَةِ القُبُورِ ، كَلِمَةُ خَيرٍ تَقولُها ، و كَلِمَةُ شَرٍّ تَسكُتُ عنها ، أو صَدَقَةٌ مِنكَ على مِسكينٍ لَعَلَّكَ تَنجُو بها يا مِسكينُ مِن يَومٍ عَسيرٍ .
اِجعَلِ الدنيا دِرهَمَينِ : دِرهَما أنفَقتَهُ عَلى عِيالِكَ ، و دِرهمَا قَدَّمتَهُ لآِخِرَتِكَ ، و الثالثُ يَضُرُّ و لا يَنفَعُ فلا تُرِدهُ .
اِجعَلِ الدنيا كَلِمَتَينِ : كَلِمَةً في طَلَبِ الحَلالِ ، و كَلِمَةً للآخِرَةِ ، و الثالثةُ تَضُرُّ و لا تَنفَعُ لا تُرِدها . ثُمّ قالَ : قَتَلَني هَمُّ يَومٍ لا اُدرِكُهُ . ۴
1817
سفر آخرت
۸۸۰۷.امام على عليه السلام :هركه به فكر دورى راه باشد ، خود را آماده كند .
۸۸۰۸.امام على عليه السلام :رسول خدا صلى الله عليه و آله در ميان ما به سخنرانى ايستاد و فرمود : اى مردم! شما در سراى آرامش هستيد ، شما بر پشت [مركبِ ]سفر سواريد، حركتتان شتابان است ؛ پس براى سفرِ دور و دراز ، خود را آماده كنيد .
۸۸۰۹.امام على عليه السلام :آه از كمى توشه و درازى راه و دورى سفر و عظمت مقصد !
۸۸۱۰.امام باقر عليه السلام :ابوذر رحمه الله در كنار كعبه به پا خاست و گفت : من جُندب بن سَكَن هستم . مردم ، او را در ميان گرفتند . ابوذر گفت : اگر يكى از شما بخواهد به سفرى رود ، توشه اى كه به كارش آيد با خود بر مى دارد ؛ حال آيا براى سفر آخرت نمى خواهيد توشه اى برداريد كه به كارتان آيد؟ مردى برخاست و گفت : ما را راهنمايى كن . ابوذر گفت : يك روز بسيار گرم را براى روز رستاخيز ، روزه بگير و براى كارهاى بزرگ و دشوار (روز قيامت) حجّى بگزار و براى وحشت قبر ، در دل شبِ تار ، دو ركعت نماز بخوان . اى بينوا! شايد سخن نيكى كه بر زبان آرى و گفتار زشتى كه از آن لب فرو بندى ، يا صدقه اى كه به بينوايى دهى، تو را از آن روز دشوار (قيامت) رهايى دهد .
دنيا را دو درم قرار ده : درمى براى خرجى خانوده ات و درمى براى آخرتت . سومين درم زيانبار و بى فايده است ، پس در پى كسب آن مرو .
دنيا را دو جمله دان : جمله اى در طلب حلال و جمله اى براى آخرتت . سومين جمله زيانبار و بى فايده است . در پى آن مرو . آن گاه گفت : اندوه روزى كه بدان نمى رسم، مرا كُشت! .
