۱۸۴۹۰.بحار الأنوار عن مَيمونَ اللَّبّانِ:كنتُ عند أبي عبدِ اللّهِ عليه السلام فقُرِئَ عِندَهُ آياتٌ مِن «هُودٍ» ، فلَمّا بَلغَ «و أمْطَرْنا عَلَيْها حِجارَةً مِن سِجِّيلٍ مَنضُودٍ۱مُسَوَّمَةً عِندَ ربِّكَ و ما هِيَ مِن الظّالِمينَ بِبَعيدٍ»۲ فقالَ عليه السلام : مَن ماتَ مُصِرّا علَى اللِّواطِ فلَم يَتُبْ يَرميهِ اللّهُ بحَجَرٍ مِن تلكَ الحِجارَةِ يكونُ فيهِ مَنِيَّتُهُ و لا يَراهُ أحَدٌ . ۳
3535
المَوطوءُ
۱۸۴۹۱.الإمامُ الصّادقُ عليه السلام :إنّ اللّهَ تعالى جَعلَ شَهوَةَ المؤمنِ في صُلبِهِ ، و جَعلَ شَهوَةَ الكافِرِ في دُبُرِهِ . ۴
۱۸۴۹۲.عنه عليه السلام :ما كانَ في شِيعَتِنا فلا يكونُ فيهِم ثَلاثةُ أشياءَ: لا يكونُ فيهِم مَن يَسألُ بكَفِّهِ ، و لا يكونُ فيهِم بَخيلٌ ، و لا يكونُ فيهِم مَن يُؤتى في دُبُرِهِ . ۵
۱۸۴۹۳.عنه عليه السلام :حَرّمَ اللّهُ على كُلِّ دُبُرٍ مُستَنكَحٍ الجُلوسَ على إستَبرَقِ الجَنّةِ . ۶
۱۸۴۹۰.بحار الأنوارـ به نقل از ميمون لبّان ـ: نزد امام صادق عليه السلام بودم كه در حضور ايشان آياتى از سوره هود خوانده شد. چون به اين آيه رسيده شد: «و سنگهايى از [نوع ]سنگ گِلهاى لايه لايه بر آنان بارانديم [سنگهايى ]كه نزد پروردگارت نشان زده بود. و آن از ستمگران دور نيست»، حضرت فرمود: هر كس بر عمل لواط مداومت ورزد و توبه نكرده بميرد، خداوند يكى از آن سنگها را بر او بزند كه مرگش در آن باشد و هيچ كس آن را نبيند.
3535
لواط دهنده
۱۸۴۹۱.امام صادق عليه السلام :خداوند متعال، شهوت مؤمن را در كمر او قرار داده است و شهوت كافر را در مقعد او.
۱۸۴۹۲.امام صادق عليه السلام :در شيعيان ما هر خصلتى باشد، سه خصلت در آنها نيست: در ميان آنها كسى كه دست گدايى دراز كند، وجود ندارد. در ميان آنها بخيل، وجود ندارد و در بين آنها كسى كه لواط دهد، يافت نمى شود.
۱۸۴۹۳.امام صادق عليه السلام :خداوند نشستن بر استبرق بهشت را بر دُبُرهاى لواط شده حرام كرده است.