(انظر) وسائل الشيعة : 11 / 527 باب 3.

2630

الحَثُّ عَلى بَذلِ المَعروفِ إلَى الحَيَواناتِ

۰.12753.الإمامُ عليٌّ عليه السلام : ثُمَّ احدُرْ ^۱ إلَينا ما اجتَمَعَ عِندَكَ نُصَيِّرْهُ حَيثُ أمَرَ اللّه ُ بِهِ ، فإذا أخَذَها أمينُكَ فأوعِزْ إلَيهِ ألاّ يَحولَ بَينَ ناقَةٍ و بَينَ فَصيلِها ^۲ ، و لا يَمْصُر ^۳ لَبَنَها فيَضُرَّ ذلكَ بِوَلَدِها، و لا يَجهَدَنَّها رُكوبا ، و لْيَعدِلْ بَينَ صَواحِباتِها في ذلكَ و بَينَها ، و لْيُرَفِّهْ عَلَى اللاغِبِ ^۴ و لْيَسْتَأْنِ ^۵ بالنَّقِبِ ^۶ و الظّالِعِ ^۷ ، و لْيُورِدْها ما تَمُرُّ بِهِ مِنَ الغُدُرِ ^۸ ، و لا يَعدِلْ بِها عَن نَبتِ الأرضِ إلى جَوادِّ الطُرُقِ ^۹ ، و لْيُرَوِّحْها في السّاعاتِ ، و لْيُمهِلْها عِندَ النِّطافِ ^۱۰ و الأعشابِ ، حتّى تَأتيَنا بإذنِ اللّه ِ بُدَّنا ^۱۱ مُنْقِياتٍ ^۱۲ غَيرَ مُتعَباتٍ و لا مَجهُوداتٍ ^۱۳ . ^۱۴

2630

تشويق خوبى كردن به حيوانات

۰.12753.امام على عليه السلام نوشت : اموالى را كه از زكات نزد تو گرد آمده است، براى ما بفرست تا آنها را در مواردى كه خداوند دستور داده به مصرف رسانيم. وقتى چارپايان را به امين خود سپردى، به او گوشزد كن كه ميان شتر و كرّه اش جدايى نيفكند و همه شيرشان را ندوشد به طورى كه به بچّه آنها آسيب رسد. از آنها زياد سوارى نگيرد و خسته شان نكند و در سوارى گرفتن از آنها عدالت را رعايت كند و چارپاى خسته و مانده را استراحت دهد و با چارپايى كه سُمش آسيب ديده و از راه مانده است، مدارا كند و به هر آبگيرى كه مى رسد آنها را آب دهد و از زمينهاى سرسبز و علفزار به جاده هاى خشك و خالى نراند و هر از چند گاهى آنها را استراحت دهد و در جاهايى كه آب و علف دارد، به آنها فرصتى دهد [كه آب بياشامند و بچرند]، تا به اذن خداوند با تنى فربه و چاق و نا خسته و نا رنجور به دست ما رسند.