افتخار به فقر

پرسش :

پیامبر در حدیثی فرمود:
الفَقرُ فَخری؛ فقر مایه افتخار من است. (جامع الأخبار، ص 302، ح 828)
در حدیث دیگر وارد شده:
کادَ الفَقرُ أن یکونَ کفرا؛ فقر انسان را در آستانه کفر قرار مى دهد. (خصال، ص 12، ح 40)
این دو حدیث چگونه توجیه می شوند؟



پاسخ :

فقر زمینه ی کفر را برای طبقات معمول جامعه، فراهم می سازد اما اگر کسی خویشتن دار باشد و بتواند در کنار فقر، ایمان خود را حفظ کند و همچنان به امور شرعی تقید داشته باشد، یکی از بهترین ابزارهای تکامل است. افرادی که در طبقه ی دوم قرار می گیرند، فقر برای آنها افتخار است و پیامبر در زمره ی گروه دوم است.



بخش پاسخ گویی پایگاه حدیث نت
منبع :