نگاهی به کتاب «شناخت‌نامة قرآن »
مهدی خسروی۱
اشاره
قرآن و حدیث، دو منبع دینی برای معارف اعتقادی، اخلاقی و عملی اسلام است. اما به قرآن کریم که اصیل‌ترین منبع معارف علمی و عملی اسلام است، در جوامع اسلامی و حتی مراکز اسلامی، آن گونه که باید و شایسته است، توجه و دقت نشده است. از این رو، نخستین گام، شناخت درست و همه جانبه قرآن است تا جامعه به طور عام، و مراکز علمی و پژوهشی به طور خاص، با کتاب الهی و آثار و برکات آن در عرصه‌های فردی و اجتماعی، و مادی و معنوی، آشنا شوند. و البته خود قرآن و آن چه پیامبر صلی الله علیه وآله و اهل بیت علیهم السلام در تعریف آن فرموده‌اند، بهترین و متقن‌ترین سند قرآن‌شناسی است.
برای پر کردن این خلأ، کتاب «شناخت‌نامه قرآن بر پایه قرآن و حدیث» از سوی مؤسسه علمی ـ فرهنگی دار الحدیث، در ماه مبارک رمضان 1433 (مرداد 1391) منتشر و در نمایشگاه قرآن کریم، با حضور دکتر حسینی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، آیة الله ری‌شهری، رئیس مؤسسه علمی ـ فرهنگی دار الحدیث، و جمعی از پژوهشگران و علاقه‌مندان قرآن و حدیث، رونمایی شد.
1.. سطح دو فقه و اصول حوزۀ علمیۀ قم، عضو پژوهشکدۀ تفسیر اهل بیت علیهم السلام .
mimzendegi@gmail.com
