يزيد بن حُجَيّه

يزيد بن حُجَيّه

ابتدا از یاران امام علی(ع) بود و سپس از حضرت جدا شد.

او از ياران امام على عليه السلام است كه در جنگ هاى امام عليه السلام ايشان را همراهى كرده است . امام عليه السلام در جريان حَكميّت ، او را از جمله شاهدان بر حكميتْ قرار داده بود .

امام عليه السلام او را بر حكومت رى و دَستَبَى[۱]گمارد . يزيد ، راه خيانت در پيش گرفت و به گفته ابن اثير ، سى هزار درهم از بيت المال را براى خود برگرفت . امام عليه السلام از او كسرى بيت المال را بازخواست كرد ؛ امّا او [ هرگونه برداشتى را] انكار كرد . امام عليه السلام بر او تازيانه نواخت و به زندانش انداخت ؛ امّا او از زندان گريخت و به معاويه پيوست و در جريان شهادت حُجْر بن عَدى ، عليه وى گواهى داد .


[۱] دَستَبَى به منطقه اى ميان رى و همدان گفته مى شود. بخشى از آن ، «دستبىِ رى» و بخشى «دستبىِ همدان» ناميده مى شود (ر . ك : معجم البلدان : ج ۲ ص ۴۵۴) .