زيد بن صُوحان

زيد بن صُوحان بن حجر عبدى ، برادر صَعصَعه و سَيحان ، از خطيبان زبردست ، شجاعان استوارگام ، بزرگان ، زاهدان ، ارجمندان و از ياران وفادار امير مؤمنان بود . او به روزگار پيامبر خدا اسلام آورده و از ياران پيامبر صلى الله عليه و آله شمرده شده و به حضور پيامبر صلى الله عليه و آله نيز رسيده است .

پيامبر صلى الله عليه و آله از او به نيكى ياد مى كرد و مى فرمود :

هر كس دوست دارد مردى را ببيند كه يكى از اعضايش پيش تر از او به سوى بهشت مى رود ، به زيد بن صُوحان بنگرد .[۱]

اين سخن والاى پيامبر خدا ـ كه فضيلتى بزرگ براى زيد بود ـ ، در جنگ جَلولاء ،[۲]مصداق يافت .

زيد ، زبانى حقگو و افشاگر داشت . چنين بود كه عثمان ، وجودش را در مدينه برنتابيد و او را به شام ، تبعيد كرد و چون انقلابيانْ حركت اعتراض آميز خود (عليه عثمان) را در مدينه شكل دادند ، زيد بدانها پيوست .

او در جنگ جمل ، شركت كرد و خود از شهادتش خبر داد . عايشه با نامه اى از وى دعوت كرد كه به يارى اش برخيزد . او چون نامه را خواند ، هوشمندانه و زيبا گفت : تو را به چيزى فرمان داده اند و ما را به چيزى ديگر ؛ امّا تو به كار ما پرداخته اى و به ما فرمان مى دهى كه به كار تو بپردازيم . به تو فرمانِ در خانه نشستن داده شده و به ما فرمانِ جنگيدن تا رفع فتنه . والسلام!

زيد در دفاع از على عليه السلام زبانى گويا و در حراست از آن بزرگوار ، گامى استوار داشت . على عليه السلام چون بر بالينش نشست ، فرمود :

خدا تو را رحمت كند! همانا تو كم هزينه و بسيار يارى رسان بودى .