او ۳۸ سال قبل از هجرت به دنيا آمد و در سال هفتم هجرى مسلمان شد و به مدينه هجرت كرد. پدرش عمرو بن عاص ، از او يازده و يا دوازده سال بزرگ تر بود! او در آغاز ، پدرش را از پيوستن به معاويه باز مى داشت و از او مى خواست كه از معاويه كناره گيرد . وى بر افضل بودن امام على عليه السلام آگاهى داشت و معاويه را فردى دنياپرست مى دانست؛ امّا در كنار پدرش به سوى معاويه رفت و در جنگ صفّين ، فرماندهى ميمنه لشكر او را برعهده داشت و بنا به قولى، پرچمدار پدرش عمرو بن عاص بود.
او در زمان حكومت معاويه، مدّتى حاكم كوفه بود و پس از مرگ پدرش ، از سوى معاويه به حكومت مصر منصوب شد. او از پدرش ثروت بسيارى از طلاهاى مصرى به ارث بُرد و در شمار ملوك صحابيان است.
عبد اللّه از شركت در جنگ صفّين ، اظهار ندامت مى كرد و مى گفت: اى كاش بيست سال يا ده سال پيش از آن ، مرده بودم!
او به سال ۶۵ هجرى در مصر درگذشت.
