10 رجب

۱۰رجب
ولادت «امام محمدتقي(ع)، جواد الائمه(ع)» (۱۹۵ ق)
شرح مناسبت:
حضرت امام محمدتقي(ع) امام نهم، در مدينه ‏ي منوره به دنيا آمد. روز تولد آن حضرت را پانزده و نوزده رمضان نيز گفته ‏اند. ابوجعفر، كنيه و جواد، تقي، قانع، مرتضي و نجيب از القاب آن امام مي‏ باشند. نام مادر امام را سَبيكِه گفته ‏اند. آن حضرت در ۸ سالگي و در زمان مأمون به امامت رسيد و در عصر معتصم عباسي در ۲۵ سالگي شهيد شد. فرزندان امام جواد(ع) را چهار تن ذكر كرده ‏اند. آن امام بزرگوار، از محبوبيت فوق العاده‏ اي در ميان مردم برخوردار بود. آن حضرت به واسطه ‏ي بخشندگي زيادي كه داشت به جواد به معناي بخشنده مشهور شد. خانه ‏ي امام جواد(ع) پناهگاه نيازمنداني بود كه از هر سو نااميد شده و به مساعدت امام چشم دوخته بودند. در دوران امام جواد(ع) حوزه ‏ي نفوذ اسلام، پهنه ‏ي گسترده‏ اي را شامل مي‏ شد. اين امر زمينه را براي انتقال و نشر آراء مختلف فراهم آورد و باب مباحثه و گفت ‏وگو بين انديشمندان مسلمان و غيرمسلمان را باز كرد. در اين ميان، آن امام به عنوان يادگار پيامبر اسلام(ص)، از هر فرصتي بهره مي ‏برد تا مردم را با علوم و معارف والاي اسلامي آشنا سازد و از نفوذ انديشه ‏هاي غيرالهي جلوگيري كند.
منبع : برنامه روزشمار تاريخ ازمركز پژوهشهاي صدا و سيما
آیات و روایات متناسب :
ولادت «امام محمدتقي(ع)، جواد الائمه(ع)» (۱۹۵ ق)
پيامبرصلي الله عليه وآله :
و يَخرُجُ مِن صُلبِ عَلِيٍّ (الرِّضاعليه السلام) ابنُهُ مُحَمَّدٌ المَحمُودُ أطهَرُ النّاسِ خَلقاً و أحسَنُهُم خُلقاً؛
از نسل امام رضاعليه السلام فرزندش محمّد پديد مي‏آيد كه فرزندي است پسنديده ، و در آفرينش از همه مردم پاك‏تر و در اخلاق از همه نيكوتر است.
كفاية الأثر ، ص ۸۴
امام رضا عليه السلام :
هذا [الامام الجوادعليه السلام] المَولُودُ الّذي لَم يُولَد مَولُودٌ أعظَمُ بَرَكَةً عَلي شيعَتِنا مِنهُ؛
اين مولودي است كه پر بركت‏تر از او براي شيعه ما به دنيا نيامده است.
الكافي ، ج ۱ ، ص ۳۲۱
امام جواد عليه السلام :
أنَا أعلَمُ بِسَرِائرِكُم و ظَواهِرِكُم و ما أنتُم صائِرونَ إلَيهِ؛
من از نهان و آشكار شما و فرجامي كه به سوي آن مي‏رويد ، آگاه‏ترم.
بحار الأنوار ، ج ۵۰ ، ص ۱۰۸
سخنان برگزيده
امام جواد عليه السلام :
إعلَم أنَّكَ لَن تَخلُوَ مِن عَينِ اللَّهِ فَانظُر كَيفَ تَكُونُ؛
بدان كه از ديد خداوند پنهان نيستي ، پس بنگر چگونه‏اي.
تحف العقول ، ص ۴۵۵
امام جواد عليه السلام :
مَنِ استَحسَنَ قَبيحاً كانَ شَريكاً فيهِ؛
هر كه كار زشتي را نيك بشمارد ، در آن كار شريك است.
بحار الأنوار ، ج ۷۵ ، ص ۸۲
امام جواد عليه السلام :
مَنِ انقَطَعَ إلي غَيرِ اللَّهِ وَ كَلَهُ اللَّهُ إلَيهِ؛
آن كه به غير خداوند روي آورد ، خداوند به همو واگذارش كند.
بحار الأنوار ، ج ۶۸ ، ص ۱۵۵
امام جواد عليه السلام :
مَن أطاعَ هَواهُ أعطي عَدُوَّهُ مُناهُ؛
آن‏كه از هواي نفس خود پيروي كند ، آرزوي دشمنش را برآورده است.
بحار الأنوار ، ج ۶۷ ، ص ۷۸
امام جواد عليه السلام :
إتَّئِد تُصِب أو تَكَد؛
شتاب مكن تا برسي يا نزديك شوي.
نزهة النّاظر ، ص ۱۳۵
امام جواد عليه السلام :
لاتَكُن وَلِيّاً لِلّهِ فِي العَلانِيَةِ ، عَدُوّاً لَهُ فِي السِّرِّ؛
در ظاهر ، دوست خدا و در باطن ، دشمن خدا مباش.
بحار الأنوار ، ج ۷۵ ، ص ۳۶۵
امام جواد عليه السلام :
تَأخيرُ التَّوبَةِ إغتِرارٌ؛
تأخير در توبه كردن فريب خوردن است.
تحف العقول ، ص ۴۵۶
امام جواد عليه السلام :
مَن هَجَرَ المُداراةَ قارَبَهُ المَكرُوهُ؛
آن كه سازش و مدارا را ترك كند ، ناگواري به او روي آورد.
بحار الأنوار ، ج ۶۸ ، ص ۳۴۱
امام جواد عليه السلام :
مَن لَم يَعرِفِ المَوارِدَ أعيَتْهُ المَصادِرُ؛
كسي كه راه ورود به كاري را نشناسد ، راه برون شدن از آن درمانده ‏اش مي ‏كند.
بحار الأنوار ، ج ۷۵ ، ص ۳۶۴
امام جواد عليه السلام :
مَن رَضِيَ بِدونِ الشَّرَفِ مِنَ المَجلِسِ لَم يَزَلِ اللَّهُ و مَلائِكَتُهُ يُصَلُّونَ عَلَيهِ حَتّي يَقومَ؛
هر كه از نشستن در پايين مجلس خرسند باشد ، خدا و فرشتگانش پيوسته بر او درود مي‏فرستند تا آن‏گاه كه برخيزد.
تحف العقول ، ص ۴۸۶