امام صادق علیه السلام
سَيَأتي زَمانٌ تَكونُ بَلدَةُ قُمَّ و أهلُها حُجَّةً عَلَى الخَلائِقِ و ذلِكَ في زَمانِ غَيبَةِ قائِمِنا إلى ظُهُورِهِ ؛
روزگارى خواهد آمد كه شهر قم و مردمان آن حجّت بر ديگر مردمان باشند؛ آن روزگار در زمان غيبت قائم ما است تا آن گاه كه ظهور كند .
بحار الأنوار ، ج ۶۰ ، ص ۲۱۳
حدیث :
مَوَدَّةُ الأَحمَقِ كَشَجَرَةِ النّارِ يَأكُلُ بَعضُها بَعضا.
ترجمه :
امام على عليه السلام :
دوستى احمق ، چونان درخت آتش است كه [خود را مىسوزاند و ] پارهاى از آن ، پاره ديگرى را مىخورد.
دوستي در قرآن و حديث، ص۲۸۶
