امام حسین علیه السلام
إيّاكَ أن تَكونَ مِمَّن يَخافُ عَلَى العِبادِ مِن ذُنوبِهِم ويَأمَنُ العُقُوبَةَ مِن ذَنبِهِ؛
مبادا از كسانى باشى كه به سبب گناهانِ بندگانِ خدا بر سرنوشت آنان بيمناك است ، ولى خود را از سزاى گناه خويش ايمن مى داند .
گزیده تحف العقول، ص 37
حدیث :
مَوَدَّةُ الأَحمَقِ كَشَجَرَةِ النّارِ يَأكُلُ بَعضُها بَعضا.
ترجمه :
امام على عليه السلام :
دوستى احمق ، چونان درخت آتش است كه [خود را مىسوزاند و ] پارهاى از آن ، پاره ديگرى را مىخورد.
دوستي در قرآن و حديث، ص۲۸۶
