فردوس هفتم در معرفى مشايخ او و كسانى كه از آن ها روايت كرده است به ترتيب حروف تهجى. حدود بيست نفر ياد شده است.
فردوس هشتم در روايات منقوله از آن حضرت. در اين بخش شصت روايت و در ذيل هر روايت روايات مشابه آن و مطالب ديگر را آورده است.
خاتمه در بيان احوال اولاد امام حسن از غير زيد كه جدّ حضرت عبدالعظيم است.
بسيار مناسب است اين كتاب پر ارج توسط بخش فرهنگى آستانه حضرت عبدالعظيم چاپ و نشر گردد و از اين راه مؤلف ارجمند آن هم تجليل شود.

4. شرح حال حضرت عبدالعظيم

على قلى ميرزا پسر فتحعلى شاه قاجار حدود سال 1234قمرى به دنيا آمد در سال 1250 كه برادرزاده اش محمد شاه قاجار در طهران فوت كرد و زمام كارها به دست همسرش مهد عليا مادر ناصرالدين شاه وليعهد كه در تبريز بود افتاد به سمت پيشكارى مهد عليا به اداره امور طهران مشغول شد. در سال 1272 به لقب اعتضاد السلطنه ملقب و در سال 1274 به رياست مدرسه دارالفنون منصوب شد و در سال 1275 كه اولين خط تلگرافى بين تهران و تبريز را كشيد به لقب وزير علوم ارتقاء يافت و به تدريج عهده دار مشاغل مهم ترى گرديد در سال 1283 وزارت علوم و صنايع و تجارت و رياست دارالفنون و اداره تلگرافخانه ها و معادن و روزنامه هاى دولتى و علمى و چاپخانه هاى شهر طهران و ولايات و كارخانه ها و حكومت ملاير و تويسركان همه به عهده او بود و در سال 1283 به نشر روزنامه ادبى «ملت سنيه ايران» كه تا سال 1287 دوام داشت و سى و سه شماره از آن منتشر شد پرداخت. در هر شماره شرح حال يكى از شعراى قديم را حاوى بود.
اعتضاد السلطنه مانند غالب پسران فتحعليشاه شعر مى گفت و در شعر «فخرى» تخلص مى نمود. به سال 1298 در طهران در حدود شصت و چهارسالگى وفات يافت و در يكى از حجرات جنب مزار حضرت عبدالعظيم مدفون گرديد. از تأليفات او تاريخ افغانستان،