مهدويّت در احاديث حضرت عبدالعظيم حسني - صفحه 312

4. مخفى بودن ولادت حضرت مهدى عليه السلام :

و نيز در حديثى كه ذكر شد، ۱ امام جواد عليه السلام به مسئله مخفى بودن ولادت امام زمان عليه السلام اشاره مى كند تا كسى به دليل نديدن آن حضرت عليه السلام و مشهور نشدن بين مردم، منكر ولادت امام زمان و جانشين براى امام عسكرى عليه السلام نشوند. لذا امام جواد عليه السلام مى فرمايد: «... هو الذى يخفى على الناس ولادته...».

5. خفاى شخصى حضرت مهدى عليه السلام در عصر غيبت

در بين محققين و صاحب نظران بحث است كه در عصر غيبت كبرى، خفاى حضرت مهدىّ عليه السلام ، شخصى است يا عنوانى.
الف) خفاى شخص: يعنى اختفاى آن حضرت عليه السلام به شخصه از مردم در عصر غيبت و زندگى كردن در مكانى كه كسى از آن اطلاع ندارد.
ب) خفاى عنوان: يعنى آن حضرت عليه السلام در بين مردم زندگى مى كند و مردم او را مى بينند ولى نمى شناسند.
كسانى كه قائل به قول اولند، به ادله اى تمسك كرده اند كه از آن جمله، همان روايتى است كه حضرت عبدالعظيم عليه السلام از امام جواد عليه السلام نقل كرده است، زيرا امام جواد عليه السلام در رابطه با وضعيت امام زمان عليه السلام در عنصر غيبت مى فرمايد: «... يغيب عنهم شخصه...؛۲او كسى است كه شخصش از مردم پنهان است».
و نيز بر مدعاى خود به حديثى از امام رضا عليه السلام تمسك كرده اند كه مى فرمايد: «... لا يرى جسمه و لا يسمّى باسمه؛۳جسمش ديده نمى شود و نامش گفته نمى شود».

1.كمال الدين، ج ۱، ص ۳۶.

2.همان.

3.كمال الدين، ص ۳۷۰، ح ۲.

صفحه از 326