اطاعت از آنها را پس از پيغمبر واجب كرده و بندگان خود را به اقتداى آنان ملزم ساخته است، مرا آگاه نما؟
امام على بن الحسين عليه السلام بعد از آگاهى دادن او به امامان و جانشينان پيامبر صلى الله عليه و آله وسلمو تذكر دادن راجع به جريان جعفر كذّاب، به همان مطلبى كه در دو روايت گذشته به آن اشاره شد به بيانى ديگر اشاره مى كند و مى فرمايد: «... يا ابا خالد انّ أهل زمان غيبته القائلين بإمامته و المنتظرين لظهوره أفضل من كل زمان؛ لأنّ اللّه تبارك و تعالى أعطاهم من العقول و الأفهام و المعرفة ما صارت به الغيبة عندهم بمنزلة المشاهدة و جعلهم فى ذلك الزمان بمنزلة المجاهدين بين يدى رسول اللّه صلى الله عليه و آله وسلمبالسيف؛ أولئك المخلصون حقّاً و شيعتنا صدقاً و الدعاة إلى دين اللّه عزوجل سرّاً و جهراً؛۱اى ابو خالد! مردمان زمان غيبت كه به امامت او معتقد گردند و منتظر ظهور او باشند، بهترين مردمان هستند، زيرا خداوند به اندازه اى به آنان فهم و خرد مرحمت فرموده كه غيبت در نزد آنها به منزله مشاهده است و مردم آن زمان مانند كسانى كه در مقابل حضرت رسول صلى الله عليه و آله وسلم به جهاد پرداخته باشند محسوب خواهند شد. آنها به حق بندگان خالص و شيعيان راست گو هستند و آنانند كه مردم را به سوى دين خدا در آشكارا و پنهان دعوت مى كنند...».
10. ترديد يا انكار ولادت:
در حديث ديگرى كه حضرت عبدالعظيم عليه السلام از امام هادى عليه السلام نقل كرده، امام عليه السلام بعد از عرض عقايد حضرت عبدالعظيم و تأييد آنها فرمود: «و من بعدى الحسن ابنى، فكيف للناس بالخلف من بعده؟...؛۲و از بعد من، حسن، فرزندم، امام است، پس چگونه است حال مردم در جانشين بعد از او...».
1.كمال الدين، ص ۳۱۹.
2.امالى صدوق، ص ۴۱۹؛ كفاية الأثر، ص ۲۸۶؛ روضة الواعظين، ص ۳۱.
