پیامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله:
الصَّلاةُ...زادٌ لِلمُؤمِنِ مِنَ الدُّنيا إلَى الآخِرَةِ، وشَفيعٌ بَينَهُ وبَينَ مَلَكِ المَوتِ، واُنسٌ في قَبرِهِ، وفِراشٌ تَحتَ جَنبِهِ، وجَوابٌ لِمُنكَرٍ ونَكيرٍ؛
نماز توشه آخرت مؤمن از دنيا، شفيع ميان او و فرشته مرگ، مونس در قبر او، بستر زير او و پاسخ منكر و نكير [در قبرش] است.
الخصال: ص ۵۲۲ ح ۱۱ / شناختنامه نماز: ج1 ص118
حدیث:
َ وَ إِنِ اسْتَغْنَى بَطِرَ وَ كَانَ فَظّاً غَلِيظاً وَ إِنِ افْتَقَرَ جَحَدَ نِعْمَةَ اللَّهِ وَ لَمْ يَتَحَرَّج.
ترجمه:
اگر توانگر شد بدمستى كند، و سخت دل و سخترو باشد، و اگر بينوا شد نعمت خدا را بىپروا انكار كند.
تحف العقول، ص ۱۹
