۱۰۸۵.محمد بن يحيى، از جعفر بن محمد روايت كرده است كه گفت: حديث كرد مرا اسحاق بن ابراهيم دينَورى، از عمر بن زاهر، از امام جعفرصادق عليه السلام كه گفت: مردى آن حضرت را از قائم عليه السلام سؤال كرد كه آيا بر او سلام مى شود به امير المؤمنين بودن (كه بر آن حضرت چنين سلام كنند كه: السلام عليك يا اميرالمؤمنين)؟ فرمود:«نه، اين نام، نامى است كه خدا امير المؤمنين على بن ابى طالب عليه السلام را به آن ناميده و كسى پيش از او، به اين نام ناميده نشده و بعد از او كسى به اين نام خود را نمى نامد، مگر كافر».
عرض كردم كه: فداى تو گردم، بر قائم چگونه سلام مى شود؟ فرمود كه: «مى گويند: السلام عليك يا بقية اللّه ». بعد از آن، اين را خواند كه: «بَقِيَّتُ اللَّهِ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ»۱ ، يعنى: «آنچه خدا باقى گذارد، بهتر است از براى شما؛ اگر هستيد باور دارندگان گفتار من».
۱۰۸۶.حسين بن محمد، از معلّى بن محمد، از وشّاء، از احمد بن عمر روايت كرده است كه گفت: سؤال كردم از امام موسى كاظم عليه السلام كه چرا امير المؤمنين على بن ابى طالب، به امير المؤمنين ناميده شد؟ فرمود:«زيرا كه آن حضرت، علم را براى مؤمنان مى آورد از جانب خداى عزّوجلّ (چنانچه جَلّابان و آذوقه كشان را ميّار مى گويند) . ۲ آيا نشنيده اى در كتاب خدا: «وَ نَمِيرُ أَهْلَنَا»۳ ، يعنى: و طعام مى آوريم براى كسان خود».
و در روايت ديگر است كه فرمود: «زيرا كه جلّابى مؤمنان از نزد اوست كه علم را به ايشان مى دهد» (چون انباردار كه اجناس خوردنى كه باعث بقاى جان است، به مردم مى دهد) .
۱۰۸۷.على بن ابراهيم، از يعقوب بن يزيد، از ابن ابى عُمير، از ابو الربيع قزّاز، از جابر، از امام محمدباقر عليه السلام روايت كرده است كه گفت: به آن حضرت عرض كردم كه: چرا امير المؤمنين على بن ابى طالب عليه السلام به امير المؤمنين مسمى شد؟ فرمود كه:«خدا او را امير المؤمنين نام كرد، و در كتاب خود همچنين فرو فرستاد: «وَ إِذْ أَخَذَ رَبُّكَ مِن بَنِىءَادَمَ مِن ظُهُورِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَأَشْهَدَهُمْ عَلَى أَنفُسِهِمْ أَلَسْتُ بِرَبِّكُمْ»۴ . وَ أَنّ مُحُمَّدا رَسُولى وَ أَنّ عَليّا أميرُالمُؤمِنينَ».
