امام رضا علیه السلام
إنَّ لِلَّهِ عزّ و جل في كُلِّ يَومٍ ولَيلَةٍ مُنادياً يُنادي: مَهلاً مَهلاً عِبادَ اللّهِ عَن مَعاصِي اللّٰهِ، فَلَولا بَهائمُ رُتَّعٌ، وصِبيَةٌ رُضَّعٌ، وشُيوخٌ رُكَّعٌ؛ لَصُبَّ علَيكُمُ العَذابُ صَبّاً، تُرَضُّونَ بهِ رَضّاً.
در هر روز و شب، از جانب خداوند عزّ و جل ندا دهندهاى ندا مى‌دهد: «اى بندگان خدا! از نافرمانى خدا باز ایستید، باز ایستید؛ زیرا اگر به خاطر حیوانات چرنده و كودكان شیرخواره و سالخوردگان نمازگزار نبود، چنان عذابى بر سر شما ریخته مىشد كه خُرد و خمیر مىشدید».
الكافي: ج۲ ص۲۷۶ ح۳۱.
امام علی علیه السلام می فرماید:
كَفاكَ مِنْ عَقْلِكَ ما اَوْضَحَ لَكَ سُبُلَ غَيِّكَ مِنْ رُشْدِكَ.
و درود خدا بر او، فرمود:از عقلت آن اندازه تو را بس كه راه‌های گمراهيت را از رستگاريت بر تو ظاهر كند.
نهج البلاغه، حکمت ۴۲۱
