دعوت به حق گفتمان غالب در سيره نظامی رسول خدا(صلی الله عليه وآله)

نشریه : ماهنامه معرفت

نویسنده : پديدآورنده : علی امینی رستمی

چکیده :

در سيره معصومان(عليهم السلام)، برای دعوت دشمن به هدايت الهی، ابتدا سعی بر اين بوده است كه زمينه گفتوگو فراهم شود و با تخريب ديوار بی اعتمادی بين خود و دشمن، زمينه توجه آنان به سپاه اسلام و گوش فرادادن به منطق رسای آن فراهم گردد. پس از اين مرحله، بايد پيام الهی و كلام حق را به او ابلاغ كرد.
عده ای با شنيدن پيام حق، دست از جنگ و نزاع برداشته، گم شده خود را پيدا می كنند و با آغوش باز پذيرای اسلام می شوند و در پناه اسلام و اردوگاه مسلمانان بار می يابند. اما دسته ای ديگر، كه نور هدايت در قلبشان نفوذ نكرده و احتياج به نورافشانی بيشتر و عميق تر است، نيازمند نصيحت و دعوت مستقيم و چهره به چهره اند. معصومان(عليهم السلام) در اين مرحله، با دشمنانی كه براي ريختن خون آنها اجتماع كرده بودند سخن مي گفتند و با نصايح مشفقانه، آنها را به سرای اسلام و اردوی خداپرستان دعوت می كردند. عده ای كه راه نفوذی به قلبشان باقی مانده بود در اين مرحله، راه حق را يافته، به دامن اسلام وارد می شدند. اما آنها كه تمايلی به پذيرش حق نداشتند و لجاجت و استكبار تمام وجودشان را پر كرده بود، از هدايت الهی محروم می شدند.
آنچه تمام همّت رهبران معصوم اسلام را به خود اختصاص داده، هدايت مردم است و هيچ متاعی را ارزشمندتر از آن نمی دانند.