آسيب شناسی دين و دين داری از منظر امام حسين(عليه السلام)

نشریه : ماهنامه معرفت

نویسنده : پديدآورنده : اکبر عروتی موفق

سال پانزدهم / شماره پیاپی 101 / صفحه

چکیده :

پرداختن به آسيب شناسی دين و دين داری پرداختن به وجوه و جنبه های گوناگون و مراتب و درجات ظهور عيب و نقص در دين و دين داری است. به دليل آسيب ديدن دين و آفات وارد بر دين داری، حريم های انسانی و مرزهای سلوك اجتماعی متزلزل شده و انواع تعدّی ها و حرمت شكنی ها ظهور می كند. در طول نيم قرن پس از ارتحال نبی مكرم(صلی الله عليه وآله)، دين و دين داری با آسيب ها و آفات گوناگونی مواجه گرديد. حركت و قيام سرور و سالار شهيدان حضرت اباعبدالله الحسين(عليه السلام) اقدامی در جهت مبارزه با آسيب های وارد بر دين و دين داری بود. با بررسی اجمالی سخنان و نامه های امام حسين(عليه السلام)، می توان به برخی از اين آسيب ها پی برد؛ از جمله: بدعت و نوآوری در دين؛ متروك شدن سيره نبوی و سيره علوی؛ تحريف حقايق و مفاهيم دينی؛ حكومت خودكامه و فاسد به نام دين؛ استفاده ابزاری از دين؛ تعطيلی احكام الهی؛ ستم پذيری؛ و از بين رفتن روحيه حق گرايی.