واكاوی و نقد ادله عرفا درباره هدف آفرينش

نشریه : معرفت کلامی

نویسنده : پديدآورنده : علی افضلی
پديدآورنده : مرجان درستی مطلق

چکیده :

يکی از مباحث معرفتی دقيق در حوزه الهيات، هدف خداوند از خلقت جهان است متکلمان اسلامی، هدف خداوند از آفرينش عالم را رساندن جود به خلق می دانند. فلاسفه معتقدند از آنجا که خداوند واجد همه كمالات و علت ‌تامه خلقت است و معلول از آن لامحاله تخلف نمي‌کند، فيض‌رسانی و صدور وجود و خلق نظام احسن از ناحيه خداوند واجب است. از منظر عارفان، آفرينش بر پايه عشق خداوند به شناخته شدن انجام پذيرفته است و مجموعه هستي، تجليات ذات پروردگار هستند که وجودی غير از وجود حق‌تعالی ندارند. خداوند عاشق کمالات بی نهايت خود بود؛ لذا در قالب پديده‌های مختلف عالم تجلی کرد تا از ديدن جمال خود در آينه فعل خويش که همان جهان خلقت است، لذت ببرد و هدفی برای آفرينش در ماورای ذات بی همانندش وجود ندارد. در اين نوشتار، از ميان همه نظرات، به روش کتابخانه‌ای، به بررسی پاسخ پرسش اصلی درباره ديدگاه عرفا در اين زمينه ‌پرداخته شد و با طرح پرسش‌ها و ايراداتی بر آن و تبعات پذيرش اين نگرش، مشخص شد كه مطلب نيازمند بازنگری و رجوع به تعاليم قرآن ‌کريم و روايات حضرات معصومين است.