پايان‌نامه «معنا شناسی علم در قرآن با تاكيد بر حوزه های معنايی» دفاع شد

پایگاه حدیث نت: جلسه دفاع پايان‌نامه «معنا شناسی علم در قرآن با تاكيد بر حوزه های معنايی» نوشته «شعبان نصرتی»، دانشجوی كارشناسی ارشد رشته علوم حديث گرايش كلام عصر پنج شنبه ۲۷ بهمن‌ماه در تالارپژوهش اين دانشكده برگزار شد.

به گزارش پایگاه حدیث نت، پايان‌نامه «معنا شناسی علم در قرآن با تاكيد بر حوزه های معنايی» با روش معنا شناسی هم زمانی، به بررسی جایگاه علم در جهان بینی قرآنی می پردازد.
نویسنده بر این باور است، که در نگاشته حاضر علاوه بر دستاوردهای معرفتی نوآوری های روشی نیز داشته است. او این نوآوری ها را در دو محور ساختار سازی و تفکیک و تولید اصول، نسبت ها و قواعد معناشناختی می داند.
در چکیده این پایان نامه آمده است: معناشناسیِ همزمانی، بر اساس نسبت های بينامتنی، واژگان مرتبط را تحليل می كند. نسبت های راهگشا در معناشناسی همزمانی علم عبارتند از: نسبت صرفی، نحوی، همنشينی، جانشينی و تقابل.
نسبت های صرفی و نحوی مشخص كننده انواع عالمان ـ خدا، انسان، فرشته، جنّ، حيوانات، موجودات بی جان ـ متعلق علم، رابطۀ تعليمی بين عالمان، مواد و شيوه های تعليم است.
همنشين های علم، به همنشين های توصيفی، ابزاری، تأثيرپذير و تأثيرگذار تقسيم می شود. همنشين های توصيفی ـ احاطه، وسعت ـ مؤلفه های لازم برای تحقق علم را بيان می كنند. قلب، فؤاد، سمع و بصر همنشين های ابزاری علمند. اين ابزار در سه سطح ابزار حسی ـ عين، اذن ـ ، ابزار عقلی حسی ـ سمع، بصر ـ و ابزار روحانی ـ قلب، فؤاد ـ نمود دارند. ايمان و واژگان مرتبط مهمترين همنشين تأثيرگذار و تأثير پذير علمند.
جانشين های علم، هركدام اشاره به لايه ای از معنايی علم دارند. عقل مهمترين جانشين علم است كه علاوه بر معنای معرفتی، منبع علم نيز به حساب می آيد. برای فهم درست معنای علم در نسبت مقابل ها، مقابل های علم و جانشينان آن بررسی می شود. جهل و ظن سهم ويژه ای به خود اختصاص می دهند. در تحليل معناشناختی، جهل مقابل عقل و ظن لايه ای از علم است.
گفتنی است، راهنمای این پایان نامه را حجت الاسلام «هادی صادقی» بر عهده داشته و حجت الاسلام «محمد تقی سبحانی» مشاور آن بوده است. همچنین حجت الاسلام «برنجکار» به عنوان داور در این جلسه حضور داشته است.
در پایان هیئت داوران امتیاز عالی و نمره ۱۹/۲۵ را برای این پایان نامه در نظر گرفتند.