پذیرفتنی یا نپذیرفتنی بودن غلوِ صالح بن سهل، یکی از راویان شیعه
سال
1399 / شماره پیاپی
98 /
صفحه
141-160
چکیده :
پدیده غلو و تسامح در نقل از غالیان و افراد متهم به غلو به عنوان یکی از عواملی که اعتبار احادیث شیعی را تهدید میکند، مطرح شده است. صالح بن سهل از جمله راویان احادیثِ شیعه است که از سوی برخی رجالیان، غالی معرفی شده است؛ در حالی که برخی دیگر او را بری از غلو و از یاران میانه رو امام(ع) و در بالاترین درجه حُسن دانستهاند. همسو بودن احادیثِ موجود این راوی با باورهای امامیه و نیز وجودِ روایات منافی با غلو در میان آنها مؤید دیدگاه دوم است. از آنجا که مستند ما روایاتِ موجودِ صالح بن سهل در تفاسیر روایی شیعه است و بر اساس این مستندات، روایتی که دال بر غلو باشد، وجود ندارد، میتوان گفت نسبت دادن غلو به این راوی بنا بر اتهامی است که صحیح به نظر نمیرسد و استفاده از این روایات - که او در سلسله راویانش قرار گرفته - بلامانع است.
کلیدواژههای مقاله :راویان، غلو، اتهام، شیعه، صالح بن سهل