دلالت حديث منزلت بر مقام فرض الطاعه
اصغر غلامى ۱
چكيده: حديث منزلت، از احاديث متواتر است كه در كتب معتبر روايى شيعه و عامّه نقل شده است. نويسنده در اين مقاله، ابتدا مضمون برخى از احاديث شيعه را در ذكر كرده كه منزلت اميرالمؤمنين على عليه السلام نزد پيامبر صلى الله عليه و آله وسلمرا همانند هارون نزد موسى عليهماالسلاممىداند و در ادامه، به ارتباط آن با مقام فرض الطاعه امام عليه السلام مىپردازد.
نويسنده خلافت را به عنوان يكى از شؤون منزلت برشمرده و معناى خليفه را به لحاظ لغت و روايات اهل بيت عليهم السلام بررسى كرده، به توضيح مقام خلافهاللّه پرداخته و پيامبر صلى الله عليه و آله وسلمرا با توجّه به تفويض مولويّت و مقام امر و نهى، خليفهى خدا برشمرده است. آنگاه بر همين اساس، خليفهى پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله وسلمرا خليفهى خدا مىداند كه داراى مقام فرض الطاعه و مقام امر و نهى است. دلالت حديث منزلت بر معناى فرض الطاعه، معناى امامت و معناى لازمهى امامت از ديدگاه علماى شيعه نيز بررسى شده است.
كليد واژهها: حديث منزلت/ امامت و ولايت اميرالمؤمنين على عليه السلام / امام معصوم عليهم السلام ، مقام فرض الطاعه/ خلافت/ خلافت، معنى لغوى/ خلافت، در روايت/ حديث منزلت، دلالتها/ حديث منزلت، امامت / حديث منزلت، لازمهى امامت/ حديث منزلت، نظريّه عالمان شيعه.
