فاطمه الزهرا، وتر فی غمد

(فاطمه زهرا، زهی در نیام‌)
بررسی سیره و شخصیت حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها با بیانی شیوا و ادبی

نویسنده کتاب، دکتر سلیمان کتانی، اندیشمند، نویسنده، ادیب و شاعر مسیحی لبنانی است که حدود ۳۰ سال در مراکز آموزش عالی و دانشگاه‌های بیروت در زمینه‌های فلسفه، تاریخ و ادبیات عرب تدریس کرده و بیش از ۲۳ کتاب درباره تاریخ اسلام و شیعه از خود به جای گذاشته است.

کتاب «الامام علی علیه‌السلام نبراس و متراس» در مورد امام علی علیه السلام از آثار اوست که از طرف شیخ مرتضی آل یاسین (رئیس وقت جماعت علمای عراق) به عنوان بهترین کتاب انتخاب شد. کتانی به خاطر تالیف کتاب‌هایی در مورد شخصیت امام حسن(ع) و امام سجاد(ع) تقدیر شده است. وی همچنین کتاب «الامام الخمینی شرارة باسم الله واحترق الهشیم (امام خمینی؛ جرقه‌ای به نام خدا)» را تالیف کرده است. بسیاری از آثار این نویسنده به زبان‌های انگلیسی و فارسی ترجمه شده است.

نوع نگارش و ادبیات و محتوای این کتاب در نوع خود بی نظیر و از شاهکارهای تالیفی دهه های اخیر است.

انگیزه تالیف کتاب :

در سال ۱۳۸۷ هجری قمری کتابخانه العلمین العامه در نجف اشرف، مسابقه‌‏ای درباره‏ شخصیت مولای متقیان علی بن ابیطالب (ع) در میان نویسندگان عرب برگزار کرد. مؤلف کتاب در آن مسابقه، با نوشتن کتاب «الإمام علی نبراس و متراس» شرکت جست. پس از بررسی تمام کتب و آثار مسابقه، کتاب سلیمان کتانی مقام نخست را به دست آورد و برنده‏ جایزه‏ اول شد.

بار دوم، همان کتابخانه، نگارش کتابی را در مورد شخصیت بانوی بزرگ اسلام، فاطمه زهرا(س) به مسابقه گذاشت. این بار نیز سلیمان کتانی با نوشتن کتابی تحت عنوان «فاطمة الزهرا، وترٌ فی غمدٍ» (فاطمه زهرا، زهی در نیام) مقام نخست را به خود اختصاص داد و برنده‏ جایزه شد.

برشی از کتاب:

«فاطمه‏ زهرا (ع) مقامی والاتر از آن دارد که سندهای تاریخی و روایتی به سوی او اشاره کنند و گرامی‏تر از آن است که شرح حال گونه‏ها به جانب وی راهنما باشند. فاطمه (علیهاالسلام) را همین چهارچوب کافی است که: وی دختر محمد‌(ص) و همسر علی‌(ع) و مادر حسن و حسین‌(ع) و بزرگ بانوی جهان است.»

...«فاطمه، ای دخت مصطفی! ای روشن‏ترین چهره‏ای که زمین را بر روی دو کتف خود بلند کرد، تو جز دو نوبت برای زمین لبخند نزدی: یک بار در سیمای پدر، آن دم که در بستر آرمیده بود و تو را مژده‏ قرب وصل می‏داد لبخند زدی. و لبخندی دیگر، بدان هنگام گرداگرد لبان تو می‏گردید که جان بر لب داشتی و واپسین دم خویش را فرو فرستادی... تو همیشه با محبت زیست کردی، تو با پاکی و پاکدامنی زیستی، برای پاکیزه‏ترین مادری که دو ریحانه زادی و پروردی و بر قامت آن دو جامه‏ای از خز بخشندگی پوشاندی... تو زمین را همراه با لبخندی استهزا آمیز رها کردی و به ابدیت پیوستی، ای دختر پیامبر! ای همسر علی! ای مادر حسن و حسین، و ای بزرگ بانوی بانوان همه جهان‌ها و اعصار»

فرازی از مقدمه امام موسی صدر بر کتاب:

...با وجود این احساس بود كه در صومعه استاد بزرگوار و ادیب عالی مقام سلیمان كتانی در قریه بسكنتا واقع بر دامنه كوه صنین می نشستم و به او كه كتاب عزیزش موسوم به

فاطمة الزهرا(س) وتر فی غمد را می خواند،گوش فرا می دادم . من در حالی به او گوش می سپردم كه در برابرم صفحاتی شكوهمند نمایان می شد صفحاتی كه از زیبایی ذوق و

عظمت هنر آن استاد عالی مقام پرده برمی‌داشت. من دست در دست او ساعاتی در دنیای وسیع و درخشان فاطمه(س) سیر كردم. احساس والایی و سرافرازی می نمودم و از لذت دیده و دیدار بهره مند می شدم و با عقل و قلبم در برابر این میراث بزرگ و شورانگیز، احساس سربلندی می كردم. بهره عمر من همین ساعات بود؛ ساعاتی كه در مقابل جمال الهی فاطمه(س) كه بر اندیشه و قلب این مرد انعكاس یافته بود قرار داشتم.