امام علی علیه السلام
- للحسنِ عليه السلام - : إنَّما قَلبُ الحَدَثِ كَالأَرضِ الخالِيَةِ ما اُلقِيَ فيها مِن شَيءٍ قَبِلَتهُ فَبادَرتُكَ بِالأَدَبِ قَبلَ أن يَقسُوَ قَلبُكَ، وَيشتَغِلَ لُبُّكَ .
در وصيّت به فرزندش حسن عليهالسلام ـ: همانا دلِ جوان، مانند زمينِ كشت ناشده است. آنچه در آن افكنده شود، مىپذيرد. از اين رو، پيش از آن كه دلت سخت گردد و خِردت سرگرم شود، به تربيت تو همّت گماشتم.
نهج البلاغة : الكتاب 31 .