23199

وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي الْإِلْحَاحِ عَلَى اللَّهِ تَعَالَى. دعاى آن حضرت در پافشارى در خواهش از خداى تعالى.

 24083

وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي التَّضَرُّعِ وَ الِاسْتِكَانَةِ. دعاى آن حضرت در تضرع و فروتنى.

 23086

وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي الرَّهْبَةِ. دعاى آن حضرت در خوف از خدا.

 23931

وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي دِفَاعِ كَيْدِ الْأَعْدَاءِ، وَ رَدِّ بَأْسِهِمْ. دعاى آن حضرت در دفع نيرنگ دشمنان و برگرداندن اذيت آنان.

 14729

وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي يَوْمِ الْفِطْرِ إِذَا انْصَرَفَ مِنْ صَلَاتِهِ قَامَ قَائِماً ثُمَّ اسْتَقْبَلَ الْقِبْلَةَ، وَ فِي يَوْمِ الْجُمُعَةِ، فَقَالَ: دعاى آن حضرت در روز عيد فطر و جمعه به وقتى كه از نماز بازمى‌‏گشت رو به قبله مى‏‌ايستاد و مى‏‌گفت:

 9049

وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ إِذَا دَخَلَ شَهْرُ رَمَضَانَ. دعاى آن حضرت به وقت فرارسيدن ماه رمضان.

 4013

وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ عِنْدَ خَتْمِ الْقُرْآنِ. دعاى آن حضرت به وقت ختم قرآن

 1557

وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي طَلَبِ السِّتْرِ وَ الْوِقَايَةِ. دعاى آن حضرت در طلب پرده‌‏پوشى بر گناه و محفوظ ماندن از حوادث.

 2377

وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ إِذَا نُعِيَ إِلَيْهِ مَيِّتٌ، أَوْ ذَكَرَ الْمَوْتَ. دعاى آن حضرت به وقتى كه خبر مرگ كسى به او مى‏‌رسيد يا از مرگ ياد مى‏‌كرد.

 1822

وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي طَلَبِ الْعَفْوِ وَ الرَّحْمَةِ. دعاى آن حضرت در طلب عفو و رحمت.

 2268

وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي الِاعْتِذَارِ مِنْ تَبِعَاتِ الْعِبَادِ وَ مِنَ التَّقْصِيرِ فِي حُقُوقِهِمْ وَ فِي فَكَاكِ رَقَبَتِهِ مِنَ النَّارِ. دعاى آن حضرت در پوزش از مظلمه‏‌ى مردمان و كوتاهى از حقوق آنان و درخواست آزادى از آتش.

 1759

وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ إِذَا اعْتَرَفَ بِالتَّقْصِيرِ عَنْ تَأْدِيَةِ الشُّكْرِ. دعاى آن حضرت در اعتراف به تقصير از اداى شكر.

 1248

وَ کَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ إِذَا نَظَرَ إِلَي السَّحَابِ وَ الْبَرْقِ وَ سَمِعَ صَوْتَ الرَّعْدِ. دعاى آن حضرت هنگامى كه به ابر و برق نظر مى‏‌كرد و صداى رعد مى‏‌شنيد.

 1813

وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي الرِّضَا إِذَا نَظَرَ إِلَى أَصْحَابِ الدُّنْيَا. دعاى آن حضرت در مقام رضا، زمانى كه به دنياداران نظر مى‏‌كرد.