مرحوم آقاي طباطبايي، أخباري نيست. ايشان، به خصوص سراغ روايات معارف و اعتقادات مي‌رود. وقتي که ايشان شروع به حاشيه زدن بر بحارالانوار علاّمه مجلسي کرد، برخيها اعتراض کردند و باعث شدند که اين حواشي ادامه پيدا نکند. وَ اي کاش که ادامه مي‌يافت! ايشان، بر شش جلد حاشيه زدند و اندکي از جلد هفتم؛ مسائلي ازجمله: جبر و تفويض، الامر بين الامرين و ... . مرحوم آقاي طباطبايي، بعضي جاها به مرحوم مجلسي مي‌فرمايد: از ايشان عجيب است که اينها را رد مي‌کند.

فضل بن شاذان نيشابوري، بي‌ترديد، يكي از ارجمندترين فقيهان و متكلمان صاحب فكر و نوآوري است كه در دهه هاي پاياني سده دوم هجري متولد و حداكثر دو ماه پيش از شهادت امام عسكري(، به سال ۲۶۰هجري، با مرگ شهادت‌گونه فوت کرد. او از صحابيان چهار امام معصوم «رضا، جواد، هادي، عسكري(» بوده كه با استعداد و تلاش شگرف خويش، نفشي والا و سترگ در انتقال ميراث شيعي داشته و به منظور تبيين و مرزباني از آن مكتب، به تاليف ۱۸۰ نگاشته توفيق يافته است. دايرة المعارف تشيّع ـ كه از فرآورده‌هاي عرصه فرهنگ و معارف سال‌هاي اخير است ـ از رهگذر اين‌كه ابن‌شاذان از دانشمندان آن ساحت و مكتب است، به زندگي او در حد كمتر از نصف صفحه پرداخته كه سوگمندانه بايد گفت كه همان حجم اندك ـ كه خود نوعي گلايه را به همراه دارد ـ دستخوش آشفتگي و ناسره نويسي شده و رهاوردي كه برآيند پژوهش و تحقيق باشد، به دست نداده است. دربارة موضوع نژاد، اساتيد، شاگردان، نگاشته‌ها و زاويه‌اي از فراز و فرود حيات سياسي او ره به صواب پيموده نشده است و آميخته با كاستي‌هاست. در اين مقاله به خلاء‌هاي آن متن پرداخته شده كه اميد است به غني سازي آن متن در چاپ‌هاي بعد كمك نمايد.

كليني و نخستين گزيده‏‌هاي حديثي شيعه دوازده‌‏امامي : منتخبي از اصول الکافی