جلال الدین سیوطی
سیوطی، از محدّثان پُر تألیف اهل سنّت به شمار می آید. بیش از پانصد اثر تألیفی از وی شمارش شده که در موضوعات مختلف علوم اسلامی هستند.
2358
ابن حجر عسقلانی
ابن حجر، در بیشتر علوم اسلامی، دارای آثار و نگاشته هایی است. شاگرد او، سخاوی، 273 عنوان از آثارش را یاد کرده است.
2082
شمس الدین ذهبی
آثار ذهبی را بیش از دویست عنوان در موضوعات گوناگون حدیثی، فقهی، اصولی، عقیدتی، قرائات، اصطلاحات حدیثی، تاریخ و تراجم، سیره و تلخیص برخی کتاب های حدیثی یاد کرده اند.
2456
حاکم نیشابوری
حاکم نیشابوری، از عالمان و محدّثان بسیاری روایت کرد. المستدرک علی الصحیحین، که مهم ترین و مشهورترین اثر حدیثی وی به شمار می آید.
1836
ابن حزم اَندُلُسی
ابن حزم اندلسی، یکی از محدّثان پُر تألیف اهل سنّت به شمار می آید.
2157
احمد بن شعیب نسایی
نسایی، از محدّثان پُر تألیف و سخت کوش اهل سنّت به شمار می آید. وی کتاب هایی در موضوعات مختلف حدیث، تفسیر، رجال و فقه تدوین کرده است.
1670
محمّد بن عیسی تِرمِذی
ترمذی، دارای آثار حدیثی فراوانی است که برخی از آن ها عبارت اند از: کتاب السنن یا الجامع الصحیح یا سنن الترمذی.
2163
ابو داوود سجستانی
محدّث، فقیه، متکلّم و یکی از مؤلّفان صحاح ششگانه اهل سنّت است.
1790
ابو عبد اللّٰه ابن ماجه قزوینی
ابن ماجه، دارای تألیفات و آثاری در حوزه های مختلف علوم اسلامی چون حدیث، تفسیر و تاریخ است. مهم ترین اثر وی، کتاب السنن است که ششمین جامع حدیثی اهل سنّت به شمار می آید.
1295
مسلم بن حجّاج
مسلم، در علوم مختلف حدیثی دارای اثر است که بخشی از آن ها باقی مانده. صحیح مسلم مهم ترین آنهاست.
1789
محمّد بن اسماعیل بخاری
حافظ، متکلّم، مفسّر و همچنین از بزرگ ترین محدّثان اهل سنّت و نگارنده یکی از صحاح ششگانه است.
1492
احمد بن حنبل
نزد بیش از 283 تن از مشایخ حدیثی، استماع و اخذ حدیث کرد.
1670
مالک بن اَنَس
محدّث، فقیه و معاصر با امام باقر و امام صادق(ع) بود و از محضر ایشان بهره ها برد و از آن ها به بزرگی و عظمت یاد می کرد.
2184
سفیان ثوری
شیخ طوسی، او را جزﺀ اصحاب امام صادق(ع) آورده است.
1766
