شعبة بن حَجّاج

او از حدود چهارصد تن از تابعیان، حدیث استماع کرده است.
 1290

اسماعیل بن ابی زیاد

برخی او را امامی و بیشتر وی را سنّی مذهب می دانند.
 1450

ابن جُرَیج

محدّث، فقیه، قاری و مفسّر اهل مکّه؛ او را فقیه الحرم یا شیخ الحرم نیز خوانده اند.
 983

قَتادة بن دِعامه سَدوسی

او را فقیه و مفسّر و از حفّاظ زمان خویش معرفی کرده اند.
 1872

نافع، مولی ابن عمر

رجال شناسان اهل سنّت، متّفقاً وی را توثیق کرده و صحیح الروایه دانسته اند.
 1146

وهب بن منبّه

ابو هُرَیره، عبد اللّٰه بن عمر، عبد اللّٰه بن عمرو بن عاص، ابو سعید خُدْری، نعمان بن بشیر، جزء مشایخ او هستند.
 1517

عطاء بن ابی رباح

تابعی، فقیهِ مکّه، مفسّر، محدّث، معلّم و پارسا که در ایام خلافت عثمان به دنیا آمد
 2130

محمّد بن سیرین

او سی نفر از اصحاب پیامبر خدا(ص) را درک کرده است؛ امّا بیشترین روایات وی از ابو هُرَیره، با 95 روایت و از انس بن مالک، با نوزده روایت است.
 1241

حسن بَصْری

از تابعیان، فقیهان و مفتیان اهل سنّت و از نخستین مشایخ عرفان و از زهّاد هشتگانه در سده نخست هجری است.
 929

مجاهد بن جبر

جبر یا جبیر ، فقیه، مفسّر و شیخ القرّاء و المفسّرین است که سه بار عرضه کردن قرآن بر ابن عبّاس، درخشان ترین سابقه اوست.
 1233

عکرمه مولی ابن عباس

عمده روایات او از ابن عبّاس است.
 1775

ذکوان بن عبد اللّٰه

ذکوان از طبقه سوم راویان حدیث به شمار می رود
 924

عروة بن زبیر بن عوّام

وی فقیهی از تابعیان اهل مدینه بود.
 1588
صفحه از 14
تعداد موارد : 186