شعبة بن حَجّاج

او از حدود چهارصد تن از تابعیان، حدیث استماع کرده است.
 1299

اسماعیل بن ابی زیاد

برخی او را امامی و بیشتر وی را سنّی مذهب می دانند.
 1480

ابن جُرَیج

محدّث، فقیه، قاری و مفسّر اهل مکّه؛ او را فقیه الحرم یا شیخ الحرم نیز خوانده اند.
 989

قَتادة بن دِعامه سَدوسی

او را فقیه و مفسّر و از حفّاظ زمان خویش معرفی کرده اند.
 1901

نافع، مولی ابن عمر

رجال شناسان اهل سنّت، متّفقاً وی را توثیق کرده و صحیح الروایه دانسته اند.
 1159

وهب بن منبّه

ابو هُرَیره، عبد اللّٰه بن عمر، عبد اللّٰه بن عمرو بن عاص، ابو سعید خُدْری، نعمان بن بشیر، جزء مشایخ او هستند.
 1535

عطاء بن ابی رباح

تابعی، فقیهِ مکّه، مفسّر، محدّث، معلّم و پارسا که در ایام خلافت عثمان به دنیا آمد
 2147

محمّد بن سیرین

او سی نفر از اصحاب پیامبر خدا(ص) را درک کرده است؛ امّا بیشترین روایات وی از ابو هُرَیره، با 95 روایت و از انس بن مالک، با نوزده روایت است.
 1264

حسن بَصْری

از تابعیان، فقیهان و مفتیان اهل سنّت و از نخستین مشایخ عرفان و از زهّاد هشتگانه در سده نخست هجری است.
 941

مجاهد بن جبر

جبر یا جبیر ، فقیه، مفسّر و شیخ القرّاء و المفسّرین است که سه بار عرضه کردن قرآن بر ابن عبّاس، درخشان ترین سابقه اوست.
 1257

عکرمه مولی ابن عباس

عمده روایات او از ابن عبّاس است.
 1793

ذکوان بن عبد اللّٰه

ذکوان از طبقه سوم راویان حدیث به شمار می رود
 932

عروة بن زبیر بن عوّام

وی فقیهی از تابعیان اهل مدینه بود.
 1604
صفحه از 14
تعداد موارد : 186